Crying Boy being comforted by his father

Wat kan je leven opeens zo anders zijn...

Ergens ga je gewoon door en besef je het allemaal niet zo. En wordt het al heel normaal dat je moeder ziek is. Dat ze niet meer thuis is maar in het ziekenhuis.
Ik had voor mijzelf op mijn 15e een besluit genomen dat ik zoveel mogelijk voor mijn zusje en ouders zou gaan zorgen. Ik hield mijzelf bezig om niet na te hoeven denken.

Ergens wist ik in al die tijd dat het goed zou komen met mijn moeder, dat ze weer uit de coma zou komen en dat ze er vast beter uit zou komen, dan de doctoren op dat moment vertelden. Mijn moeder vertelde voor de operatie, ik leg mijn leven in Gods handen.

Ik ben zo blij om te vertellen dat ik na 21 jaar verder mijn moeder er nog steeds is. Maar ik heb helaas wel afscheid moeten nemen van een vitale fitte moeder zonder beperkingen.

Toen ik 18 jaar was kreeg ik last van een depressie. En begon ik in veel leugens over mijzelf te geloven. Dat ik niet mooi genoeg was. Niet slim genoeg. Ik kreeg eetproblemen. Maar tegelijkertijd kwam ook de liefde van mijn leven op mijn pad op de avond dat zijn vader uit het leven stapte.

Twee jaar geleden kreeg ik in een bijzonder gebed met God. Op dat moment bracht hij mij terug naar 21 jaar geleden in het ziekenhuis. Daar zag ik alle kamertjes weer  en zag en voelde ik toen pas dat Jezus dicht bij ons was. Hij liet mij zelfs zien dat hij bijzondere mooie momentjes speciaal voor mij had. De eerste woordjes die mijn moeder weer sprak, daar mocht ik samen met mijn vader, getuige van zijn. Ook liet Hij mij op dat moment door de ogen van Jezus naar mijn moeder kijken op de IC toen ze in coma lag. Ik kan er nog steeds geen woorden aan geven. Er was zo ontzettend veel liefde. Jezus houdt ontzettend veel van mijn moeder! Ik ontving zoveel vreugde en blijdschap. Unspeakable joy! In de moeilijke periode was Jezus erbij! Er gebeurde van alles om mij heen om mij daarvan weg te houden en mijn troost ergens anders te zoeken. In eten, alcohol, roken, depressie, altijd maar bezig zijn maar niks hielp. Ik heb innerlijke genezing van God ontvangen voor deze moeilijke periode.

Tijdens het gebed gaf hij mij een mooie hoopvolle belofte in mijn gedachten: ik zou getuige zijn van nog een mooi moment samen met mijn moeder. Volgens mij heb ik dit moment vorig jaar meegemaakt! Ze kon sinds 20 jaar weer zelf hardop bidden. Ondanks haar afasie sprak ze een bijzonder intens gebed uit van een zin. Ik zie uit naar nog meer moois waar ik getuige van mag zijn.

Als christelijke kindercoach wil ik graag met jullie, ouder en kind, op zoek in de verdrietige situatie van ziekte of misschien zelfs verlies of echtscheiding. Ook zie je verdriet bij kinderen die gepest worden, die schokkende gebeurtenissen hebben meegemaakt of waarbij er extra zorg is voor een broer/zus in het gezin door een beperking of stoornis. Bij de emotie verdriet is het nodig om stil te staan en het verdriet er te laten zijn, erkenning en steun te krijgen, daarna kan je pas weer verder. Je doorloopt dan ook een rouwproces waarbij het nodig is om bepaalde taken aan te pakken. Hoe mooi is het als je dit in gebed brengt en de Heilige Geest als trooster jou laat zien waar je op dat moment aan toe bent. Hij weet precies wat goed is en geeft heling op harts niveau. God heeft een hoopvolle toekomst met jou! En alleen God kan troost, genezing geven voor ziektes maar ook innerlijke genezing zodat jij weer kan stralen en in je bestemming kan komen.