Bang voor vreemden in het donker..

Angst is soms zo ongrijpbaar. Je kind is bang in het donker, je probeert hem te troosten en vertelt dat het wel goed komt. Toch helpt dit niet tegen angst. Je gooit als het ware lieve woordjes in een bodemloze put. Want je kind denkt.. Lief dat papa of mama zegt dat het wel goed komt, maar als het echt donker is en ik alleen in mijn bed ligt voelt het niet goed en ben ik erg bang…
Je kan je kind wel helpen met een stevig fundament te maken in hun angst.

Dit doe je door vragen te stellen als: hoe heb je het de vorige keer opgelost toen je bang was? Wie heeft jou geholpen? Wat moet je doen om dit te kunnen? Welke manieren helpen het best? Doordat je kind zelf nadenkt komt er een fundament waardoor het vertrouwen krijgt en vervolgens zelfvertrouwen om uit de bodemloze put te komen en de angsten te overwinnen.

Denken, voelen, doen

Door je kind met verschillende oefeningen bewust te laten worden wat het denkt, voelt het doet tijdens angst, kan je vervolgens over de oplossing nadenken. Als ze door krijgen wat ze denken, voelen en doen met de oplossing merken ze dat ze blij, trots en rustig worden. Je ziet ze glunderen dat ze hun angst kunnen overwinnen. Dit gaan ze vervolgens bij steeds meer situaties toepassen. Bijvoorbeeld in het donker, bij spinnen, faalangst, onzekerheid, hulp durven vragen.

Oefenen op de groene manier

Oefen vervolgens in kleine stapjes. Eerst in je gedachten, daarna overdag met bijvoorbeeld een blinddoek op en vervolgens ’s avonds in het donker. Als je goed weet waar het kind behoefte aan heeft en waar het precies bang voor is (gedachten/geluiden/niet weg kunnen komen) kan je angst goed aanpakken.

Vanuit de praktijk

Mijn zoon is bang voor vreemden in het donker. We kwamen erachter dat hij erg geschrokken was van een eng masker. Daar komt bij dat we tijdelijk in een ander (vreemd) huis wonen waar, voor zijn gevoel, vreemden kunnen komen. Om zijn ergste angst te overwinnen zijn we aan de gang gegaan met het masker. Hij pakte zelf het masker uit de kast. En zette hem vervolgens op. Hij wou nog niet in de spiegel kijken. Later mocht ik wel een foto van hem maken. Daarna gingen we net doen dat ik op mijn bed lag te slapen en kwam hij op mijn kamer met het masker op. We hadden de dikste lol! Later deed ik het masker op en toen ik hem op had moest hij erg lachen want het zag er wel raar uit. Hij wou zijn eigen foto zien en durfde daarna met het masker op in de spiegel te kijken. Hij wou zelfs slapen met het masker naast zijn bed!! En natuurlijk zijn broer en zus laten schrikken met het masker. Hij is over zijn angst voor het vreselijke masker heen!! En trots dat hij is!!

Hij is nog wel een beetje bang voor vreemden, maar dat mag wel even met alle ingrijpende veranderingen in een vreemd huis. Als we straks weer in ons eigen huis wonen en hij weer in zijn eigen bed slaapt kijken we weer verder. Bang zijn mag wel even.